plotna

Mira otros diccionarios:

• płótno — n III, Ms. płótnonie; lm D. płócien 1. «tkanina lniana, bawełniana, konopna albo jutowa, o splocie płóciennym, różnej grubości, używana na obrusy, serwety, ścierki, bieliznę pościelową i osobistą, także na letnie ubrania, namioty, żagle itp.»… …   Słownik języka polskiego

• bandaż — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «pas płótna, gazy lub innego materiału służący do umocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia» Bandaż elastyczny. Założyć bandaż na zranioną nogę. Obwiązać rękę bandażem. 2. techn.… …   Słownik języka polskiego

• czepiec — m II, D. czepiecpca; lm M. czepiecpce, D. czepiecpców 1. «nakrycie głowy z białego, nakrochmalonego płótna noszone przez zakonnice niektórych zakonów» 2. «kobiece nakrycie głowy z płótna, perkalu itp. często przybrane falbankami i związywane pod… …   Słownik języka polskiego

• parcianka — ż III, CMs. parciankance; lm D. parciankanek 1. «grube, zgrzebne płótno; płat takiego płótna» 2. przestarz. «ubranie z płótna parcianego (zwykle w lm: zgrzebne spodnie)» Parcianki do kolan. 3. przestarz. «parciana piłka» Dzieci bawiły się… …   Słownik języka polskiego

• płat — m IV, D. u a. a, Ms. płacie; lm M. y 1. «kawał materiału, najczęściej płótna; płachta, szmata» Płat płótna, sukna. Kłaść na ranę płaty gazy. 2. «cienka warstwa czegoś, najczęściej odcięta, oderwana itp. od całości» Płat łososia. Płat szynki. Kora …   Słownik języka polskiego

• плат — род. п. а, платок, тка, укр. плат, др. русск., ст. слав. платъ ῥάκος (Супр.), болг. плат, польск. рɫаt кусок ткани, холста , в. луж., н. луж. рɫаt. Обычно сближают с полотно (Уленбек, РВВ 29, 336; Преобр. II, 69 и сл., 97). Ср. ирл. lontā полотно …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• anorak — m III, D. a, N. anorakkiem; lm M. i «eskimoski skafander z futra, skóry albo płótna, wkładany przez głowę» Anorak ze skór karibu. ‹grenlandzki eskimoski› …   Słownik języka polskiego

• bant — m IV, D. u a. a, Ms. bantncie; lm M. y żegl. «wąski pas płótna naszyty na żaglu, zwiększający jego wytrzymałość» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• blejtram — m IV, D. u, Ms. blejtrammie; lm M. y «rama drewniana do naciągania i przybijania płótna lub papieru, na którym ma być malowany obraz; krosna malarskie» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• bluza — ż IV, CMs. bluzazie; lm D. bluz «górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder» Bluza marynarska, harcerska. Bluza robocza. Bluza z płótna, z drelichu, z sukna. Nosić do… …   Słownik języka polskiego

• bryt — m IV, D. u, Ms. brycie; lm M. y częściej w lm «kliny lub pasy tkaniny, z których się zszywa spódnice, dół płaszcza itp.; w żeglarstwie: pasy płótna, z których zszywany jest żagiel» Spódnica z czterech brytów. Żagle zszywane z brytów. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego